...a escusa perfecta para algúns cagados, para non querer ir en bici.
O resto, os valentes decidímonos a sair...
Fixemos un recorrido precioso polos soutos cheos de castiñeiros....
...castiñeiros centenarios... 
...regatos...
...montes cheos de xesteiras de cor branca...
....vamos, que o pasamos como henanos, solo hai que ver que contento vai Roberto, que xa lle sobra ata unha roda (o regreso sobrabanlle ata a outra)...
...todo ia ben ata que nos fixamos naquel castiñeiro....
...e, non puidemos reprimir as ganas de subirnos a el para facer unha foto...
...xente deportista coma nós, seguro que dun chinpo xa estamos arriba...
...bueno, o que se di dun pincho...
...home, o que se di dun pincho parece que non foi, pero...
... a foto fixemola....
...inda que o baixar...¿Que será o quelle esta facendo Roberto a Isaac?
Despois de tales emocións, intentamos repetilas pero, desta vez na bici...
...empezandonos a picar... a que nos eres capaz de baixar ....
...va, se baixas ti eu tamen...
...pois eu cos ollos cerrados...
...iso si......ninguen se atreveo a replicar o salto de Roberto.
Como xa solo podíamos quedar mal, decidimos continuar coa ruta polos bosques de carballos...
...fenteiros...
...e ferbenzas.
O final atopámonos con nosos compañerios senderistas e fomos todos xuntos a ver o castiñeiro milenario con máis perimetro de Galicia (13 metros)
Continuará.....
No hay comentarios:
Publicar un comentario