lunes, 22 de noviembre de 2010

Crónica de un participante en la marcha

No se como empezar,pero estuvo espectacular la marcha de Nigrán,fuimos Toño,Carlos;Juanillo y yo a esta marcha que para mi es la mas poderosa,salvaje y endurera que se puede hacer aquí.No tiene desperdicio,desde la salida que fué cojonuda,porque Toño provocó un chaparrón haciendo que la gente se fuese a refugiar al pabellón y a los treinta valientes que quedamos bajo el aguacero la organización nos permitió arrancar para evitar tapones que era una de las cosas que más temíamos.Arrancamos frenéticos,cogimos las primeras rampas de subida,poderosas y muy estrechas,donde pronto encontramos las primeras alegrías en forma de saltitos y un tirabuzón con dos vertiginosas bajadas que provocaron la primera alegría,adrenalina y euforia.En el primer avituallamiento nos reagrupamos con Juanillo que dió una lección con su Kona rígida,tanto bajando,subiendo o flotando que había cada lago...

No faltó chocolate,tanto blanco,negro,con leche y con almendras,dimos brea al cuerpo,a la bici y hasta al papa si fuese endurero,como se sufre,se disfruta y que exigente para las macánicas.
Llegó luego la zona de bajadas,que salvajada,que atrevidos somos.Tenía yo un amigo que cada vez que salíamos por la noche ligaba,lo mismo bollicaos que expedientes X del estilo de Carmen de Mairena,y siempre decía en estos casos que no había mujer fea,solo hombre insuficientemente borracho.Pero nosotros ni siquiera estábamos borrachos;pero vaya bajadas que nos metimos,yo (creo que todo dios) se metió media docena de caídas,las ruedas delanteras no llevaban dirección.En una de ellas tiré al "Camera man" del evento,le rompí el paraguas,en otra me salté el trazado y caí tres pisos más abajo sobre otro biker que intentaba levantarse,y en una me fuí sin control a una velocidad que flipas y me tuve que tirar al suelo antes de llevarme a Toño hasta las Islas Cies sin pagar ferry.Por la caida que no fué nada sobretodo si pienso en lo que pudo ser tengo dolorido el brazo derecho,pero en esa caída me di cuenta de todo lo que aprendí...y la suerte que tengo.Lo bueno es que seguimos para adelante sin miedo.
Una vez mas que bien lo pasé,una marcha frenética,no hay tiempo para sacar fotos;desde ya la quiero repetir,para eso guardamos el track.
Quedé contento con la gente con la que fuimos,unos valientes.Los de Moto Bike también estaban (Jaime,Jose,José María,y otro de quien no se el nombre),todos hicimos una gran marcha,con amago de tirones por la exigencia que en esta preciosa marcha no la marcan los kilómetros que se hacen.
Una marcha muy bien organizada,con imaginación,alegría....y un poco suicida,pero la reostia.Un recuerdo para los lesionados,que los hubo y graves.
Encantado de ir con estos monstruos Toño ya faltan palabras para decir que es un superclase,Carlos que volvía después de una lesión,eligió una marcha facilita.Siempre eres bienvenido,das alegría,otro grande,hasta cuando caes,caes bien .De Juan que decir,estuvo fantástico,impresionante,como si se conociera el recorrido.Delmiro ¡¿que?!,esta era a tu medida,¡ARREPIÉNTETE!,tres padrenuestros antes de dormir y a lo mejor te absolvemos....no se,no se.
Espero volver a repetir con vosotros y algún "travelo de trialera" que faltó por tener su bici en avanzado estado de gestación.

10 comentarios:

  1. estoi totalmente de acuerdo con las esperiencias vivvidas por nuestro compañero , fue una ruta bestial en trazado y en condiciones climatologicas.Yo qiero añadir la puntualidad en la salida que es la primera vez que me ocurre,hemoos disfrutado como jabatos pero he de mostrar mi malestar , como apuntaba nuestro amigo se preveian embotellamientos y fuimos dejando espacios en varias ocasiones y no dudamos en detenernos a echar una mano a aquellos que la pudisen necesitar hasta que en el km 10 se nos bloquea literalmente la primerta trialera y apartir de ahi todas , asi que disfrutar disfrutamos pero creo que tenemos derecho a decidir si cogemos alternativa o no .

    Creo que ha sido un detalle que no esta a la altura de majestuosidad de este club que año tras año nos hacen disfrutar de este deporte no competitivo y si enriquecedor.

    Por otro lado el señor del quad de peto naranja que pasaba por los ciclistas a toda mecha , tanto es asi que un mienbro de la organizacion tubo que advertirle qe tuviese cuidado con los participantes.

    ResponderEliminar
  2. el señor del quad un perfecto sinvrguenza , la que se pudo armar por cortar una trialera y no cerrar la carretra por la que se salia con el consiguiente enfado de automovilistas y el gran peligro que corrimos , mejor se quedaara en casa.

    ResponderEliminar
  3. ha sido espectacular pero yo tambien me quede con las ganas de tirarme monte abajo , dessde abajo tenian una pinta cojonuda . Que bien escondieron las entradas

    ResponderEliminar
  4. Ruego disculpeis lo errores que como bien decís hubo. El compañero del quad estaba haciendo su trabajo, mejor o peor pero con toda la buena intención. cuando se cortabá una trialera era por cuestión de horario, e incluso de seguridad, pues acabarón impracticables.
    Debeis entender que la cantidad de recursos humanos que exige una marcha como esta, es muy grande, y necesitamos desplazarlos de un punto a otro. Si tuviesemos las trialeras abiertas todo el tiempo nos faltaría personal para cubrir otros puntos.
    Espero que seais comprensivos y nos veamos en la próxima.
    Hasta entonces un saludo, y nos vemos en el monte.

    ResponderEliminar
  5. Nunca LLUEVE a gusto de todo el mundo.

    ResponderEliminar
  6. Rogaria de ahora en adelante que todo el que escriba se registre antes para participar aqui. Es muy facil y sabremos a quien dirigirnos. Lo de anónimo ...pues eso, es un anónimo.

    ResponderEliminar
  7. como membro da peña ciclista e organizador da marcha pídovos disculpas polos erros cometidos, estou seguro que a próxima será millor.
    e por descontado agradecemósvos todos os comentarios, sobre todo o que non vós gustou, porque así correxirémolo na seguinte.
    (...xa somos bós, pero coa vosa axuda seremos infalibles)
    unha aperta a todos/as, vémonos na bicicleta

    ResponderEliminar
  8. Hola amigos valmiñoranos. Catro compañeiros vigueses e mais eu fumos a marcha-aventura que organizadechedes. Un non volve, sufriu coma nenca na sua P vida. O resto pasamolo coma enanos, xa nos tarda en que fagades outra. Quedamos sin freos (como caseque todo o mundo) caimonos non sei cantas veces, perdemonos, pasounos de todo, ata case o famoso quad por riba. Que por certo deberiades invitalo a sair con vos na bici parta que sepa o que se sinte cando pasa outro vehiculo o teu lado a toda mecha.Gracias por facernos pasalo tan ben e polos bocadillos que este ano foron un punto mais a voso favor. Para o ano a ver se vos sale algo inda mais salvaxe.
    Vades a seguir subindo fotos na vosa web? e que non me atopo e queria ensinarlle a miña muller o valente que son, juajuajua.

    ResponderEliminar